Θυμός: Φίλος ή εχθρός;

By February 25, 2019Uncategorized

thumb_640

Ο θυμός αποτελεί ένα συναίσθημα και ταυτόχρονα ένα σημάδι πως κάτι δεν πάει καλά. Έχει λόγο ύπαρξης και αξίζει την προσοχή μας.

Ο θυμός είναι μια συχνή αντίδραση όταν αισθανόμαστε ότι απειλείται το αίσθημα δικαίου μέσα μας και η αυτοαξία μας. Αναλυτικότερα, πολλές  καταστάσεις μπορούν να προκαλέσουν θυμό: το έντονο στρες, η ματαίωση, όταν πιστεύουμε ότι οι άλλοι μας απειλούν, μας κάνουν κακό, μας εκμεταλλεύονται, μας παραμελούν, όταν ζηλεύουμε, όταν θίγονται τα δικαιώματά μας  κ.α. Ο θυμός μπορεί να κατευθύνεται προς τους άλλους ανθρώπους ή προς τον ίδιο μας τον εαυτό.

Πολλοί από μας, και ιδιαίτερα γυναίκες, έχουμε διδαχτεί ότι η έκφραση αρνητικών συναισθημάτων όπως ο θυμός είναι μη αποδεκτή.  Έτσι,  η έκφραση των  συναισθημάτων αυτών γίνεται συνήθως αρκετά δύσκολα. Πολλοί άνθρωποι που έχουν δυσκολία να εκφράσουν το θυμό τους συχνά πιστεύουν όχι μόνο ότι είναι «λάθος» να εκφράσουν ανοικτά το θυμό τους, αλλά ότι είναι εξίσου «λάθος» να έχουν αυτό το συναίσθημα. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι τα άτομα αυτά  δε θα θυμώσουν, αλλά απλά ότι δε θα  παραδεχτούν το θυμό τους και ότι μπορεί να έχουν ενοχές γι’αυτό. Ο θυμός όμως δεν παύει έτσι απλά να υπάρχει. Μέχρι να εκτονωθεί με κάποιο τρόπο, υπάρχει πολύ λίγος χώρος για θετικά συναισθήματα. Πολύ συχνά μία τέτοια δυσκολία στην έκφραση του θυμού μπορεί να οδηγήσει σε μια παθητικο-επιθετική συμπεριφορά,δηλαδή σε μια έμμεση έκφρασή του.

Άλλοι πάλι άνθρωποι θυμώνουν για πράγματα όχι και τόσο σημαντικά και με μεγάλη συχνότητα, δεν κατορθώνουν να ελέγξουν το βαθμό του θυμού τους και έχουν εκρήξεις οργής. Ο έντονος θυμός μπορεί να οδηγήσει σε λεκτική αλλά και σωματική επιθετικότητα. Όταν ο έντονος θυμός στρέφεται ενάντια στον εαυτό μας, τότε συνδέεται με καταχρήσεις, αυτοτραυματισμούς,ακόμη και κατάθλιψη.

Συμπερασματικά, έχουμε όλοι δικαίωμα σε όλα όσα αισθανόμαστε και σίγουρα ο θυμός δεν αποτελεί εξαίρεση. Το θέμα δεν είναι να αποφεύγουμε τα θέματα που μας προκαλούν θυμό, αλλά τις ακραίες αντιδράσεις για τις οποίες αργότερα μετανιώνουμε.

Οι άνθρωποι που δεν εκφράζουν το θυμό τους είναι καλό να τον «απενοχοποιήσουν» και να μάθουν να τον εκφράζουν περισσότερο. Από την άλλη, οι άνθρωποι που έχουν πολύ συχνά ξεσπάσματα θυμού θα πρέπει να εξετάσουν και να αμφισβητήσουν τις σκέψεις που κάνουν πάνω στις καταστάσεις που τους θυμώνουν. Ενδέχεται αυτές οι σκέψεις να μην είναι πάντα ρεαλιστικές.

Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να απαλλαγούν τόσο από την καταπίεση των συναισθημάτων θυμού όσο και από τους αναποτελεσματικούς τρόπους έκφρασής του, να βελτιώσουν τις σχέσεις και την ποιότητα ζωής τους.

Γεωργία Μαριακάκη, ΜSc

Κλινική Ψυχολόγος

Ειδίκευση στη Γνωσιακή  -Συμπεριφοριστική Θεραπεία

 

 

Leave a Reply