Πηγή: https://vimeo.com/81798936?fbclid=IwAR0sW9PvGV1al1xzB_79k3AdBGFzj8QcAp2eCwgfvugY1ZelP8p-VDUY-eY
Πρόταση της συνεργάτιδος του Συμβουλευτικού Κέντρου:
Ευτυχία Ψύλλου
Ψυχολόγος
Ειδίκευση στη Γνωσιακή – Συμπεριφοριστική θεραπεία
Ειδικευόμενη στη Γνωσιακή – Συμπεριφορική Θεραπεία των Διαταραχών Πρόσληψης Τροφής
Ένα παιδί με κινητικά προβλήματα έχει λαχτάρα να αποκτήσει φίλους …
Ως ενσυναίσθηση περιγράφεται η ικανότητά μας να μοιραζόμαστε και να νιώθουμε έντονα τα συναισθήματα του άλλου.
Η ικανότητα αυτή σε έναν βαθμό είναι έμφυτη. Στο μεγαλύτερο κομμάτι της, όμως, είναι επίκτητη και διδάσκεται με τα χρόνια. Λέγεται, μάλιστα, ότι σε λίγα χρόνια θα είναι ένα από τα απαραίτητα προσόντα για την ανάληψη μιας εργασίας και την πρόσληψη σε μια επαγγελματική θέση.
Πώς μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά μας την ενσυναίσθηση; Εκτός από το να γίνουμε παράδειγμα με τη συμπεριφορά μας, μπορούμε μέσω βιβλίων, παραμυθιών και ταινιών να τους δώσουμε να καταλάβουν τα σημαίνει «νοιάζομαι και σέβομαι τα συναισθήματα του άλλου».
Ένα τέτοιο video είναι και το «Είμαι ο Ίαν», το οποίο περιγράφει την προσπάθεια και την λαχτάρα ενός μικρού παιδιού με κινητικά προβλήματα να αποκτήσει φίλους. Ο Ίαν γεννήθηκε με εγκεφαλική παράλυση και δεν μπορεί να κουνήσει τα πόδια του, ενώ δεν χρησιμοποιεί καλά και τα χέρια του. Καθημερινά περνά από την παιδική χαρά και χαζεύει τα άλλα παιδιά που παίζουν εκεί. Θέλει να παίξει μαζί τους, αλλά δεν μπορεί. Ένα συρματόπλεγμα τον χωρίζει από το παιχνίδι με τα υπόλοιπα παιδιά.
Αναστασία Στάμου,
MSc in Child Psychology
Ειδίκευση στη Γνωσιακή – Συμπεριφοριστική θεραπεία
Πηγή video: https://www.youtube.com/watch?v=ecctx69wJO4
Έχει τύχει να δούμε μια μαύρη γάτα και να στρέψουμε το βλέμμα μας αλλού γιατί το θεωρούμε κακή τύχη ή να χτυπάμε ξύλο για να μην συμβεί κάτι κακό ή ακόμα και να αναρωτιόμαστε αν κλείσαμε το μάτι της κουζίνας ή αν κλειδώσαμε το σπίτι. Πώς ξεχωρίζουμε πότε κάποιος όμως έχει ψυχαναγκαστική διαταραχή;
Έχει να κάνει με την ποιότητα και συχνότητα συγκεκριμένων σκέψεων και συμπεριφορών όπως και με το βαθμό που επηρεάζεται η ποιότητα της ζωής.
Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή εμφανίζει επικράτηση της τάξεως του 2.5 % είναι ισοδύναμα κοινή και στα δυο φύλλα και υπάρχει επιδείνωση των συμπτωμάτων κάτω από έντονο στρές.
Ποια είναι τα πιο κοινά χαρακτηριστικά;
Άτομα με ψυχαναγκαστική διαταραχή συχνά εμφανίζουν επαναλαμβανόμενες, επίμονες και αγχωτικές σκέψεις , παρορμήσεις και εικόνες (ιδεοληψίες) όπου ενώ αναγνωρίζονται ως ξένες και παράλογες ως προς τον εαυτό , υπάρχει μεγάλη δυσκολία ως προς την εξουδετέρωσή τους. Επίσης ένα συνηθισμένο χαρακτηριστικό είναι οτι βιώνουν τη σκέψη σαν πράξη, πράγμα το οποίο τους δημιουργεί πολύ έντονο άγχος δυσχεραίνοντας την κατάσταση. Οι πιο συνηθισμένες τακτικές που ακολουθεί κάποιος στη προσπάθεια να βάλει ένα “τέλος” είναι οι εξής:
Η αποφυγή, όπου το άτομο προσπαθεί να αγνοεί αυτές τις αγχωτικές σκέψεις χωρίς κανένα όμως ιδιαίτερο αποτέλεσμα, ο καταναγκασμός, όπου το άτομο αισθάνεται ότι ΠΡΕΠΕΙ να κάνει κάτι με πολύ συγκεκριμένο τρόπο , η επιβεβαίωση, όπου χρειάζεται να κάνει κάτι πολλές φορές ώστε να «επιβεβαιωθεί» ότι το έκανε σωστά ή να ρωτάει κάποιον άνθρωπο εμπιστοσύνης για το αν έκανε κάτι σωστά μέχρι να «σιγουρευτεί» και οι τελετουργίες, όπου το άτομο αισθάνεται οτι εξουδετερώνει αυτές τις σκέψεις με κάποια άλλη σκέψη ή πράξη η οποία μπορεί να γίνεται σχεδόν εμμονική. Η αλήθεια όμως είναι οτι αυτές οι τεχνικές εξουδετέρωσης ενώ αρχικά προσφέρουν μια προσωρινή ανακούφιση, στην ουσία συντηρούν το πρόβλημα δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο και επηρεάζοντας αρνητικά την καθημερινότητα του ατόμου.
Για παράδειγμα μπορεί κάποιος να φοβάται μη τυχόν δηλητηριάσει με το φαγητό την οικογένειά του (ιδεοληψία), βιώνει έντονο άγχος και έτσι αποφασίζει να μη μαγειρέψει καθόλου (αποφυγή).
Πιο συχνά παραδείγματα καταναγκασμών σχετίζονται με το πλύσιμο, όπου τα άτομα φοβούνται τη μόλυνση και η συμπεριφορά τους αποσκοπεί στη διατήρηση της καθαριότητας ή την αποκατάστασή της. Τον έλεγχο, όπου τα άτομα φοβούνται μια επικείμενη καταστροφή όπως το να έχουν αφήσει τη πόρτα ξεκλείδωτη και καταφεύγουν σε επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά ελέγχου. Την ταξινόμηση, όπου τα άτομα υιοθετούν μια συμπεριφορά που προέρχεται από την ανάγκη τους να διευθετήσουν τα αντικείμενα μεταξύ τους με γνώμονα κάποιους δικούς τους αποκλειστικά κανόνες και «πρέπει».Την επανάληψη, όπου τα άτομα για προληπτικούς κυρίως λόγους νιώθουν την επιτακτική ανάγκη τέλεσης μιας συγκεκριμένης πράξης όπως να μετρήσουν από μέσα τους μέχρι ένα συγκεκριμένο αριθμό ή να πουν μια προσευχή.
Πιο συχνά παραδείγματα ιδεοληψιών από την άλλη είναι η τελειομανία, ότι δηλαδή πρέπει να τα κάνω όλα τέλεια, «ή τέλεια ή τίποτα», η καταστροφολογία με την έννοια οτι κάτι κακό θα συμβεί, οι σεξουαλικές ιδεοληψίες όπως απαγορευμένες σκέψεις σεξουαλικού περιεχομένου και οι θρησκευτικές, φόβος του ατόμου ότι θα κάνει κάτι κακό και θα τον τιμωρήσει ο θεός.
Πώς μπορώ να βοηθηθώ;
Η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία είναι μια από τις πιο ενδεδειγμένες ψυχοθεραπευτικές μεθόδους για την αντιμετώπιση της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής. Μέσω της γνωσιακής συμπεριφορικής ψυχοθεραπείας το άτομο καταφέρνει να μειώσει τους καταναγκασμούς και τις ιδεοληψίες διατηρώντας μια καλύτερη ποιότητα ζωής, μαθαίνοντας μέσα από εξειδικευμένες τεχνικές να αναγνωρίζει τη ψυχαναγκαστική του σκέψη και να διαχειρίζεται το εκάστοτε πρόβλημά, τη στιγμή που ατό προκύπτει. Επίσης μαθαίνει να διαχειρίζεται το άγχος του με πιο λειτουργικούς για τον ίδιο τρόπους χωρίς να χρειαστεί να εκτελέσει κάποια καταναγκαστική συμπεριφορά. Υπάρχουν ωστόσω φορές που το άτομο μπορεί να χρειαστεί παράλληλα και κάποια θεραπευτική αγωγή, εξαρτάται από τη περίπτωση.
Ουρανία Ζερικιώτη, ΜSc
Ψυχολόγος της Υγείας
Ειδίκευση στη Γνωσιακή– Συμπεριφοριστική Θεραπεία
Recent Comments